Chronisch lymfatische leukemie

Wat is Chronisch lymfatische leukemie?

Chronisch lymfatische leukemie is in de westerse landen de meest voorkomende vorm van leukemie. Bij leukemie in het algemeen zijn er vaak grote aantallen kwaadaardige bloedcellen aanwezig. Bij chronisch lymfatische leukemie is er een sterkte toename van één van de verschillende type witte bloedcellen, dit zijn de zogehete B lymfocyten. Dit zijn abnormale cellen. Deze hopen zich niet alleen op in het bloed maar ook in de volgende organen/onderdelen in het lichaam :

- In het beenmerg.

- in de lymfeklieren.

- in de milt.

- en in de lever.

Bij wie komt het voor?

Chronisch lymfatische leukemie komt minder vaak voor dan de andere soorten kanker. Per jaar wordt er bij ongeveer 600/700 mensen in Nederland deze chronische ziekte vastgesteld. Op elke leeftijd kan deze ziekte ontstaan, maar vooral bij personen die ouder zijn dan 60 jaar. Het is algemeen bekend dat bepaalde vormen van kanker juist bij mannen of juist bij de vrouwen voorkomt. Deze vorm van kanker komt vaker voor bij de mannen dan bij vrouwen.

Het ontstaan.

Het ontstaan van deze ziekte is helaas nog niet bekend. Er lopen wel onderzoeken naar, maar tot nu toe met weinig resultaat. Wat wel bekend is, is dat de ziekte het meest voor komt bij blanke mensen. Gekleurde mensen met een aziatische achtergrond hebben minder kans op het krijgen van deze ziekte. Onderzoek heeft uitgewezen dat deze ziekte wel in bepaalde families voor komt.

Symptomen.

• Vergrote, meestal onpijnlijke lymfeklieren.
• Vergrote milt en/of lever.
• Vermoeidheid.
• Kans op bloedarmoede in latere fasen.
• Herhaaldelijke infecties.
• Koorts en/of gewichtsverlies.

Behandeling.

Onderzoekers hebben tot nu toe nog niet een doorslaggevend middel uitgevonden dat deze ziekte geneest. Chemotherapie zou wel kunnen helpen om de ziekteverschijnselen tijdelijk te laten verdwijnen, maar niet om vol te genezen van chronisch lymfatische leukemie. Een nadeel is dat bij deze ziekte de cellen zich nog sneller delen dan bij leukemie in het algemeen. Deze delingen vinden waarschijnlijk plaats in de zogenaamde groeicentra in lymfeklieren en het beenmerg. Op deze plekken krijgen de CLL cellen waarschijnlijk prikkels uit hun directe omgeving die de apoptose remmen en de groei stimuleren.